ایذه شهری که به عنوان موزه روباز معروف است باید به جهان معرفی شود

عادل سعیدی پور فعال اجتماعی و رسانه ای :

امنیت از مهم‌‌ترین نیاز‌‌های بشری در همۀ دوره‌های تاریخ بوده است. امروزه به‌دلیل پیشرفت و توسعه، امنیت نقش مهم‌‌تری پیدا کرده و همۀ ابعاد زندگی انسان‌‌ها را در بر گرفته است. توجه‌نکردن به مقولۀ احساس امنیت خسارت‌های زیادی را به بار خواهد آورد. در ایجاد امنیت و احساس امنیت، عوامل گوناگونی دخیل‌اند. شناسایی این عوامل و عناصر از پیش‌شرط‌‌های اساسی برای ارتقای سطح امنیت اجتماعی است

شهرستان ایذه طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰، برابر با ۲۰۳،۶۲۱ نفر و مساحت آن بالغ بر ۳۶۸۳/۴  کیلومتر بوده‌است که در هشت سال دفاع مقدس ۳۰۰ شهید را تقدیم میهن کرد باتوجه به ساختار قومی قبیله ای آن و بافت تاریخی   همچنین گستردگی مناطق نیازمند یک مدیریت قوی در ساختار شهری میباشد

شهرستان ایذه یکی از شهر های خوش آب و هوا و یکی از شهر های بسیار زیبا با موقعیت جغرافیایی برای گردشگری استان وکشور، از طرفی این شهرستان با جاذبه‌های تاریخی به موزه روباز معروف است‌ که می تواند تحولی در حوزه زیرساخت های گردشگری ایجاد نماید بر همین اساس نیاز جراحی مدیریتی در سکان شهری این شهرستان به وضوع دیده می شود که اشتغال پایدار را برای مردم منطقه فراهم آورد

ایذه شهری باستانی که در کنار جاذبه‌های تاریخی خود، با داشتن طبیعت بکر و خدادادی هر گردشگری را مجذوب خود می‌کند. آب و هوای معتدل، تنوع جغرافیایی، رودهای فصلی و دایمی، دریاچه‌های قابل کشتیرانی و قایق سواری، اقامتگاه‌های مختلف، روستاهای خطی، محصولات کشاورزی و دامداری، جنگل‌های بلوط با گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری، دشت‌های وسیع، جاده‌های روستایی چشم نواز  و کوچه باغ‌های شگفت انگیز  بخشی کوچک از میراث طبیعی و فرهنگی این جغرافیای کوهستانی در استان خوزستان است.

اماکن جهانگردی

علیرغم آب وهوای مساعد، وجود پتانسیل‌های طبیعی و تاریخی گردشگری نظیر:

• آثار باستانی اشکفت سلیمان (اشکفت سلمان)
• آثار باستانی کول فرح
• آثار باستانی خونگ اژدر
• دشت سوسن با چشمه‌های فراوان و جاذبه های دیدنی و گردشگری فراوان
• بردگوری (گوردخمه‌های)مربوط به ایران باستان
• منطقه توریستی تفریحی زراس (حاشیه سد کارون ۳)
• منطقه توریستی تفریحی حاشیه دریاچه سد و نیروگاه کارون سه
• منطقه توریستی تفریحی گلزار
• منطقه توریستی تفریحی دشت مرغا
• منطقه توریستی تفریحی مال آقا
• منطقه زیارتی امامزاده عبدالله
• منطقهٔ تفریحی کوه سفید
• سد کارون ۳
• امامزاده چهل تنان درشمال دهدز
• پارک جنگلی بلوط بلند
• کهباد یک
• منطقه گردشگری تنگ کرد (تنگ آبی)
• منطقه تفریحی شیمن

دست سوسن، کُهشور، جنگل‌های بلوط، تالاب‌های بندان و میانگران، آبشار و روستای شیوند، زراس، گلزار، مرغاب، رود کارون، پل‌های قوسی، تنگ قاسمی، روستای حاجی کمال، سد و نیروگاه کارون ۳، قلعه مدرسه، الهک، محوطه تاریخی اشکفت سلمان، موزه باستان‌شناسی ایذه، کولفرح، خونگ اژدر، کوشک نورآباد، ارگ اتابکان، روستای شمی، جاده روستایی پرچستان اورک شالو، قبرستان شهسوار، قلعه سرخه، از جاذبه‌های این شهرستان محسوب می‌شوند.

همچنین امامزاده سلطان ابراهیم، شهپیر و سید صالح از جاذبه‌های مذهبی شهرستان ایذه می‌باشند.

شهرستان ایذه با شهرهای قلعه تل، دهدز، اندیکا و مسجدسلیمان هم مرز است و پایتخت فرهنگی قوم بختیاری محسوب می‌شود.

باتوجه به پتانسیل هاو جاذبه های گردشگری، ترویستی واقلیم جغرافیایی که دارد می تواند به عنوان یکی از قطب های گردشگری کشور به جهان معرفی شود اما متاسفانه به خاطر ضعف عده ای از مدیران ناتوان به عنوان یکی از شهرهای ناامن به جهان معرفی شده که افراد تبعیدی نیز بی تاثیر در این رویه نمی باشند

تبعیدی‌‌ها، افرادی با سابقۀ بزهکاری فراوان در شهر خود هستند که برای در امان ماندن مردم آن شهر و با هدف دورکردن آنها از اسباب جرم تبعید شده‌‌اند و هیچ تضمینی وجود ندارد که تخلفات و بزهکاری‌‌ها را در محیط تبعیدگاه تکرار نکنند و امنیت شهروندان را کاهش دهند. برای مثال آیا شخصی که در شهر خود مرتکب سرقت شده است، در تبعیدگاه توانایی دستبردزدن به خانه‌‌های مردم را ندارد؟

۲- افراد تبعیدی به‌دلیل اینکه در تبعیدگاه بستگان یا خانه‌‌ای ندارند، مجبور می‌‌شوند خانه‌‌هایی را اجاره کنند و هزینه‌‌های بسیار بیشتری نسبت به شهروندان بومی بپردازند. این هزینه‌‌های بالا آنها را به سکونت در محله‌‌های حاشیه‌نشین شهر وادار می‌‌کند؛ همان محله‌هایی که دامن‌گیر فساد، اعتیاد و بزهکاری‌اند. زندگی در محله‌های حاشیه‌‌ای شهر به احتمال زیاد سبب آشنایی آنها با اراذل و اوباش و بزهکاران در این محله‌‌ها و تکرار تخلفاتشان در تبعیدگاه می‌شود.

۳- یکی دیگر از دلایلی که افراد تبعیدی می‌‌توانند دست به تخلف بزنند و به‌دنبال آن امنیت را کاهش دهند، نبود نظارت‌‌های غیررسمی است که شامل همسایگان، خانواده، دوستان و هم‌محله‌ای‌‌ها می‌‌شود. غریبه‌بودن تبعیدی‌ها و نبودن این نظارت‌ها بر آنها سبب می‌‌شود راحت‌تر تخلف کنند.

با توجه به نتایج حاصل‌شده پیشنهاد‌‌های این پژوهش عبارت‌اند از:

۱- با توجه به نتایج این پژوهش که احساس حضور تبعیدی در شهر سبب کاهش احساس امنیت اجتماعی شهروندان می‌شود و آرامش خاطر آنان را بر هم می‌‌زند، لازم است شهر ایذه از لیست شهرهای تبعیدگاهی حذف شود.

۲- با توجه به اینکه عصر، عصر ارتباطات است و تبعید دیگر کارآیی لازم را ندارد، اگر احکامی جایگزین اینگونه حکم‌‌ها شوند، کارآیی بیشتری خواهند داشت.

۳- اگر قضات محترم به این نتیجه رسیدند که حکم تبعید همچنان در کاهش بزهکاری فرد مجرم کارآیی دارد، قبل از صدور حکم به فکر کار و نیازهای دیگر او در محیط تبعید‌‌گاه باشند تا فرد تبعیدی برای برآوردن نیاز‌‌های خود مجبور به بزهکاری نباشد.

۴- اگر قرار است همچنان حکم تبعید صادر شود، شهرهایی به‌منزلۀ تبعیدگاه انتخاب شوند که جرم و تخلف کمتری در آنها روی می‌‌دهد نه شهرهایی که خود در معرض انواع آسیب‌‌ و انحراف‌اند.

۵- با توجه به نظریات پژوهش که تعریف هویت جداگانه و متمایز ازسوی افراد تبعیدی و در بعضی موارد مغایر با هویت مردم بومی سبب جدایی و ناسازگاری و ناامنی در این شهرها می‌شود، لازم است فعالیت‌‌های فرهنگی ویژه‌‌ای برای همسازی و هماهنگی فرهنگی و هویتی انجام شوند.

۶- نظارت ویژه‌‌ای بر رفت‌وآمد آنها صورت گیرد و به آنها اجازه ندهند در هر شغلی ازجمله مشاغل عمومی مانند رانندگی تاکسی شخصی و… فعالیت کنند.

۷- اختصاص بودجه‌‌ای جداگانه به‌وسیلۀ قوه قضاییه به شهرهای تبعیدگاهی برای کاهش آسیب‌‌هایی که ممکن است این افراد در محیط تبعیدگاه ایجاد کنند.

۸- مسئولان اجرایی و انتظامی شهری برای افزایش احساس امنیت شهروندان برنامه‌ریزی‌‌های لازم ازجمله گشت‌‌های منظم پلیس و ایجاد کلانتری‌‌ها در محله‌های شهری را انجام دهند.

۹- با توجه به اینکه احساس امنیت در منطقۀ ۱ از منطقۀ ۲ کمتر است، ضروری است برنامه‌‌هایی برای توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی این مناطق تدارک دیده شوند.