غفور اسکندری عضو انجمن خوش‌نویسان ایران و احیاگر خط تعلیق که با دعوتِ انجمن خوش‌نویسان لنجان و موسسه‌ی نی داوود به عنوان مدرس کارگاه حضور یافته بود ضمن قدردانی از میزبانان، هدف از برگزاری این گونه کارگاه‌ها را ترویج و آموزش خط تاریخی تعلیق دانست و اظهار کرد: ” قصد داریم با یک برنامه ریزی دقیق به شهرها و استان‌های مختلف ایران و سایر کشورهایی که با آنان خط و فرهنگ مشترک داریم سفر کنیم و به معرفی، آموزش و ترویج خط تعلیق بپردازیم.”
اسکندری ضمن ابراز خرسندی از روند صحیح خط تعلیق گفت؛ ” خوش‌بختانه تا کنون چندین نمایشگاه و کارگاه از جمله: انجمن خوش‌نویسان گناباد، اسفند ۱۳۹۷، عمارت سعدی اصفهان ۱۴۰۰، انجمن خوش‌نویسان برخوار و دولت آباد ۱۴۰۳، شهرهای سیسان و گوریس ارمنستان ۱۴۰۳، نمایشگاه آثار استاد حسین فیض آبادی در شارجه امارات و نیز شهر لنجان داشته ایم که بسیار تاثیر گذار بوده و روز به روز علاقه‌مندانی به این خط گرایش پیدا می کنند.”
غفور اسکندری بیان داشت که؛ “در خصوص خط تعلیق گام های خوبی برداشته ایم و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همین طور انجمن خوش‌نویسان ایران نیز همکاری داشته اند و مهم‌ترینِ آن، ثبت این خط در اساسنامه‌ی انجمن خوش‌نویسان ایران بوده است که در چهاردهمین مجمع سراسری منتخبان به انجام رسید.”
وی به دوست داران این قلم توصیه کرد که در کلاس ها و کارگاه های آموزشی خط تعلیق حضور یابند تا با فراگرفتن این خط زیبا و منحصر در آزمون های انجمن خوش‌نویسان ایران نیز شرکت کنند.
اسکندری هم‌چنین افزود: ” تا کنون چندین مجلد کتاب در حوزه‌ی خط تعلیق نوشته شده که دو مجلد آن به آموزش این خط پرداخته و یک مجلد نیز به تعلیق خوانی اختصاص دارد که خلق و تالیف این کتب به همتِ استاد حسین فیض آبادی و استاد امین سلطان‌خواه بوده است.”
غفور اسکندری که پس از دو قرن، خط تاریخی تعلیق را احیاء نموده است، گفت: “بی تردید چهره های شاخصی در معرفی خط زیبای نقشی عمده داشته اند که در این خصوص کتاب ارزنده‌ی خواجه اختیار منشی، تالیفِ دکتر حمیدرضا قلیچ خانی تاثیر بسیاری در این خصوص داشته است.”
در کارگاه یک روزه‌ی خط تعلیق، قطعاتی از موسیقی سنتی توسط استاد حمیدرضا کریمی و استاد علی رنجبر اجراء شد که حس و حال خوبی به این دور همی داده بود.
حضور شخص استاد حمیدرضا ترابیان ریاست انجمن خوش‌نویسان لنجان و استاد فرهاد زارعان دولت آبادی ریاست انجمن خوش‌نویسان برخوار و دیگر هنرمندان و فرهیخته گان، زینتی خاص به این جمع هنری داده بود.
