یادداشت استاد رجبعلی کاووسی
به مناسبت نکوداشت استاد هوشنگ چهارتنگی در انجمن ادب و هنر:
هوشنگ چهارتنگی هنرمندی نام آشنا و آموزگاری هنرمند.
همان که او را سال هاست می شناسم.
از وقتی که دوران راهنمایی را سپری کرده و قدم در راه معلمی گذاشت.
اگر چه من و هم دوره ای هایم یک سالی زودتر از ایشان و هم دوره ای های او دوره دانشسرای تربیت معلم را آغاز کرده بودیم اما وقتی که ادامه راه را در یک فضای آموزشی و خوابگاهی مشترک همراه شدیم، انگار که از همان اول باهم شروع کرده ایم.
روال معمول هر جمعی از افراد بر این است ، کسانی که دیرتر وارد آن جمع می شوند ، احساس می کنند که باید فاصله ی خود را با پیشینیان رعایت کنند.
ولی آهوشنگ و هم دوره ای هایشان در همان بدو ورودشان به دانشسرا هرگز این روال معمول را احساس نکردند و خیلی زود با ماعجین شدند و در همه ی زمینه ها پابه پای ما آمدند و حتی گاهی از ما هم پیشی می گرفتند.
درمیان آنان افراد مستعد زیادی پیدا می شد. کمااین که بعدها نیز آن جمع مستعد استعداد خود را نشان داده و در عرصه های مختلف تا مدارج عالیه پیش رفتند.
هوشنگ چهارتنگی یکی از آن مستعدینی بود که خیلی زود توانمندی هایش را بروز داد و در بین همه شناخته و متمایز گردید.
ایشان دارای چندین هنر ذاتی بودند. که
ازجمله ی آن هنر ها می توان به نقاشی ، شعر ، خوشنویسی ، موسیقی و آواز، ورزش اشاره کرد.
شوخ طبعی و طنازی و در عین حال خوش اخلاقی و پشتکار فراوان را هم باید از هنرهای منحصر به فرد وی دانست.
خوب به یاد دارم که در همه ی این رشته ها باهم رقابت می کردیم ولی هنر نمایی های ایشان کجا و من یک لاقبا کجا.
دوران دانشسرا که به پایان رسید، کلاس درس و بحث و معلمی که عملاً آعاز شد، ایشان همواره از سرآمدان بود و تمام هنرش را در راه آموزش فرزندان این مرز و بوم به کار بست.
این هنرمند توانمند، همزمان به ادامه و تکمیل هنرهای ذاتی خویش همت گماشت و خوشنویسی را تا مدارج عالی ادامه داد ولی نقاشی را به طور حرفه ای نه.
در ادامه راه به بازیگری و مستندسازی روی آورد و چندین کار موفق را هم به روی صحنه برد و از پنجره تلویزیون دیده شد که از آن جمله می توان به مستند “دستی از جنس تعلیق” اشاره کرد که در آن به نقش آفرینی غفور اسکندری سخندری در احیاء خط تاریخی تعلیق پرداخته است.
اما در بین این همه هنرها و استعداد خدادادی ، آهوشنگ هنر موسیقی ،خوانندگی و آواز را حرفه ای پی گرفت و آثار بسیلر فاخر و زیبایی از خود به دنیای هنر موسیقی عرضه نمود که با استقبال دوست داران هنر مواجه گردید.
لذا در ادامه ی معرفی این هنرمندهمتبار و همکارارزشمندم ، در باره ی ایشان به عنوان یک موسیقیدان و خواننده ی حرفه ای بیشتر خواهم گفت.
صدای گرم و دلنشین او و تسلطش بر ملودی‌های بختیاری، آثار ماندگاری را خلق کرده است.
آهنگ‌هایی مانند “سفید دشت” و “سر و سر مو منه” از جمله آثار شناخته شده او هستند.
چهارتنگی علاوه بر خوانندگی، خود نیز شعر می‌گوید و آهنگ می‌سازد که این امر باعث اصالت و نزدیکی بیشتر آثارش به فرهنگ بختیاری شده است.
او به عنوان یک پژوهشگر نیز در زمینه فرهنگ و هنر بختیاری فعالیت دارد و تلاش می‌کند تا این میراث گرانبها را حفظ و به نسل‌های آینده منتقل کند.
این آهنگ‌ها اغلب بازتاب‌دهنده آداب و رسوم، باورها، ارزش‌ها، تاریخ و جغرافیای یک منطقه هستند. آن‌ها داستان زندگی مردم، شادی‌ها، غم‌ها، کار و تلاششان را روایت می‌کنند و به همین دلیل، حس تعلق خاطر و همذات‌پنداری عمیقی را در میان افراد آن جامعه ایجاد می‌کنند.
کلام در آهنگ‌های محلی اغلب ساده، روان و صمیمی است اما در عین حال، سرشار از معانی عمیق و احساسات واقعی است.
این اشعار معمولاً به زبان محلی سروده می‌شوند و به همین دلیل، ارتباط مستقیم و بی‌واسطه‌ای با مخاطب برقرار می‌کنند.
استفاده از ضرب‌المثل‌ها، اصطلاحات بومی و توصیفات ملموس از زندگی روزمره، به ماندگاری آن‌ها کمک می‌کند.
این آهنگ‌ها اغلب با خاطرات جمعی و فردی افراد یک منطقه گره خورده‌اند.
شنیدن آن‌ها یادآور مراسم‌ها، جشن‌ها، دورهمی‌ها و لحظات خاص زندگی است و حس نوستالژی و دلتنگی برای گذشته را در افراد زنده می‌کند.
در نهایت، آهنگ‌های محلی ماندگار، نه فقط قطعاتی موسیقایی، بلکه گنجینه‌های فرهنگی و هویتی یک ملت هستند که با گذر زمان ارزش و اهمیت آن‌ها بیشتر نمایان می‌شود. آن‌ها پلی هستند میان گذشته و حال و پیوندی عمیق میان نسل‌ها ایجاد می‌کنند.
چهارتنگی خود برخاسته از فرهنگ غنی بختیاری است و این اصالت در تمام جنبه‌های هنری او، از شعر و ملودی گرفته تا نحوه اجرا، نمود دارد. او با زبان، آداب و رسوم و حال و هوای ایل بختیاری به خوبی آشناست و این شناخت عمیق در آثارش منعکس می‌شود.
صدای او دارای حزن و اصالت خاصی است که به خوبی با موسیقی بختیاری همخوانی دارد و احساسات و عواطف این فرهنگ را به شنونده منتقل می‌کند.
به طور خلاصه، هوشنگ چهارتنگی هنرمندی چندوجهی و تاثیرگذار در فرهنگ و هنر بختیاری است که با صدای گرم، اشعار دلنشین و تلاش‌های فرهنگی خود، جایگاه ویژه‌ای در میان علاقه‌مندان به این فرهنگ دارد.
رجبعلی کاوسی قافی
۶ اردیبهشت ۱۴۰۴
