بسی هویداست
شاهنامه همه وجودنوربخش احمدزاده است
یادداشتی ازرجبعلی کاووسی قافی ،نقاش، شاعر و منتقد ادبی
درود به پیشگاه شما صاحبان اندیشه و ادب و هنر.
حال که این بار نوبت به نکوداشت استاد ادب و هنر و خرد، جناب نوربخش احمدزاده رسید، برآن شدم تا ازباب دوستی و همراهی با این بزرگوار در هنر و ادب ، و خرد، مطالبی را هرچند اندک به رشته ی تحریر درآورم.
تا شاید قدمی هرچند کوتاه در تکریم این شخصیت بزرگ برداشته باشم.
اگرچه شاید سابقه ی دوستی با ایشان آن چنان که با جناب شاهولی و جناب کی منصور و جناب زدوار که به لحاظ همکاری دارم، نداشته باشم، اما با نام و آوازه ی جناب احمدزاده از سال های ۶۸ آشنا بوده ام
و این آشنایی در عرصه ی انتخابات شورای شهر که پابه پای هم به رقابت پرداختیم و به رفاقت عشق ورزیدیم ، بیشتر نمود پیدا کرد.
از آن پس در همایش های ادبی منطقه ای ، استانی و حتی کشوری بارها هنرمندی های جناب احمدزاده را به تماشا نشسته ام و دوستی و دلبستگی به دیدگاه های ارزشمند ایشان در نهاد بنده بیشتر شد.
بنابراین به مصداق:
“تامرد سخن نگفته باشد
عیب وهنرش نهفته باشد”،
برآن شدم که ویژگی های شخصیتی جناب استاداحمدزاده را در شاهنامه جستجو کنم.
چراکه بسی هویداست که . شاهنامه همه ی وجود احمدزاده است و احمدزاده یعنی شاهنامه.
به طور خلاصه، می توان گفت که علاقه مندان به شاهنامه افرادی هستند که به تاریخ، فرهنگ، قهرمانی، داستان سرایی و زبان فارسی علاقه مند بوده و ارزش های ملی و ادبی را ارج می نهند.
پس از ویژگی های جناب احمدزاده می توان به موارد زیر اشاره کرد:
داشتن روحیه میهن پرستی قوی
علاقمندی به زبان شاهنامه، که فارسی اصیل و فاخر است.
توجه به مسائلی همچون سرنوشت، عدالت، ظلم، عشق ، مرگ ، تاریخ و فرهنگ سرزمین خود و تمدن های کهن ایران زمین.
ارزش قائل بودن برای قهرمانی و پهلوانی.
آن چنان که، شاهنامه مملو از داستان های قهرمانان و پهلوانانی است که شجاعت، دلاوری، وفاداری و فداکاری از خود نشان می دهند.
از دیگر ویژگی های این استاد فرزانه می تواند، علاقمندی ایشان به هنر موسیقی
آن هم از نوع حماسی آن باشد.
آن گونه که
استفاده از این وزن حماسی در بحر متقارب (فعولن فعولن فعولن فعل) و قافیه‌های خوش‌آهنگ، به اشعار شاهنامه موسیقی خاصی بخشیده و خواندن و شنیدن آن را لذت‌بخش می‌کند و علاوه بر زیبایی، حس غرور ملی را در مخاطب برمی‌انگیزد.
ویژگی های بارز دیگر جناب احمدزاده، کنجکاوی و ماجراجویی ، شجاعت ، فداکاری است.
آن گونه که داستان‌های شاهنامه دارای پیرنگ‌های گوناگون و پر از گره‌افکنی و گره‌گشایی هستند که حس کنجکاوی مخاطب را برمی‌انگیزند.
شاهنامه مملو از داستان‌های پهلوانان و قهرمانانی است که با شجاعت، دلاوری و فداکاری‌های خود مخاطب را به وجد می‌آورند.
داستان‌هایی مانند رستم و سهراب، سیاوش، بیژن و منیژه و غیره، سرشار از هیجان، غم و شادی هستند و مخاطب را تا پایان همراه خود می‌کشانند.
و در نهایت این که
در لابه‌لای داستان‌های شاهنامه، حس تعلق و پیوند با گذشته ومفاهیم عمیق اخلاقی و انسانی مانند عدالت، وفاداری، شجاعت، خرد، عشق و میهن‌پرستی به مخاطب منتقل می‌شود.
خلاصه ی کلام این که؛ دوست عزیزم جناب استاد نوربخش احمدزاده ، آیینه ی تمام نمایی از شاهنامه است که به ما زندگی شاهانه را می آموزد.
برای این بزرگ هنرمند دیار هنرپرورمالمیر آرزوی توفیق بیش از پیش را دارم.
#رجبعلی کاوسی قافی
روح بزرگ سر استاد فردوسی کبیر به استاد احمد زاده افتخار می ورزد